Thursday, October 21, 2010

Sorang - sorang

Member - member aku da ramai yang habis tempoh praktikal diorang. So skarang ni aku cube menjinakkan diri aku untuk cari kawan lain. Bukan ape pun. mase diorang ade, diorang la tempat aku merepek meraban, makan same- same. Sekarang ni dah takde dah. Kena la cari member baru.

Aku dah makin rapat dengan bro - bro yang ade kat MPM ni. Takde la rapat sangat. Tapi bolehlah. Time breakfast diorang la member. Ape yang diorang sembang aku dengar je la. kadang - kadang ade la nyelit sikit - sikit. Kang kalau aku buat kepala aku kang diorang kata aku over pulak. Maleh ler.

Most of the time kat MPM ni aku sorang - sorang aku je. Lunch? Ni yang sedih nak citer ni.
Ada sekali tu aku lepak Mapley. As usual la, mensorangkan diri. perot dah kenyang aku pun nak gerak la. Dan - dan pulak sorang staff MPM ni tegur aku.
"Sorang saja ka? Mana lu punya girlfriend?" (dia India)
Ape yang aku mampu buat? Senyum je la.

Kadang - kadang aku segan gak lepak sorang - sorang ni. Risau pulak ade orang ingat aku ni boring sangat sampai takde orang nak berkawan ngan aku. Ade jugak aku ajak member makan sekali tapi diorang taknak. Sibuk katanya. Takpe lah. Bukan mati pun makan sorang. Bosan tahap nak mati tu ade la siket.

Alang - alang citer pasal kawan an, skarang ni aku dah makin rapat ngan budak motor. Bukan rempit, tapi motor. Beza tu beb.
Sabtu lepas aku dah ikut satu group motosikal ni gerak konvoi sampai ke Penang nun. Seronok sangat. Ape yang seronok?

Satu. Bergerak dalam satu kumpulan memang best. Atas highway tu jangan cakap la. Orang memandang je. Pergh! Megah jelas terasa kat hati ni. Tapi bukan itu yang nak ditonjolkan. Tapi hakikatnya itulah yang aku rase. Siapa yang biasa berkonvoi tahu lah perasaannye.

Dua. Diorang tak kerek. Boleh dikatakan aku la yang paling mude dalam group tu. Tapi relax je. Makan same - same. Gerak same - same. Lepak same - same. Memang berbeza ar ngan bro - bro yang ade kat tempat keje aku ni. Bro motor ni aku senang nak rapat sebab kitorang ada minat yang sama. So setiap kali lepak mesti sembang pasal motosikal. So aku tak bosan and diorang pown tak bosan.

-dua sebab cukup ar kot-

Kadang - kadang aku pelik ngan sifat - sifat manusia ni. Tak kira la kau ada pangkat besa mane pon. Tak payah la nak kerek sangat. Kita semua same je. Makan ikut mulut jugak. Satu hari nanti kain kapan gak yang balut kite. Takdenye orang nak balut kau ngan kain sutera ke, kain songket ke.

Point: Tak payah kerek. Kite ni same je. Kalau nak diikutkan pangkat. Nabi Muhammad tu lagi tinggi pangkatnya tapi korang fikir sendiri la camne dial layan umat dia. Peace.This emoticon has been enhanced by Facicons

0 Bicara Yang Arif:

Post a Comment